Skip to Main Content

Projekty badawcze w sieci VIA CARPATIA

Szczegóły projektu badawczego

Numer umowy
19/PRZ/1/DG/PCI/2021
Wykonawcy badań
RM/ WYDZIAŁ BUDOWY MASZYN I LOTNICTWA/ Rektor PRz
Tytuł
Algorytmy sterowania statkiem powietrznym wykorzystujące elementy sztucznej inteligencji ALGOL
Streszczenie
W ramach projektu zostaną opracowane algorytmy sterowania statkiem powietrznym wykorzystujące elementy sztucznej inteligencji do wykonywania manewrów akrobacyjnych. Sterowanie automatyczne w takich manewrach charakteryzuje się dużą trudnością ze względu na ich nieliniowy charakter, przez co konieczne jest przyjęcie nietypowego podejścia do tego problemu. Zakłada się, że algorytmy sterowania powinny imitować działania pilota i jego proces decyzyjny, aby w efekcie móc wykonać manewr akrobacyjny dzięki właściwemu wzorcowi trajektorii i parametrów lotu. Innowacyjne podejście do systemów sterowania lotem daje możliwość rozwoju kilku gałęzi lotnictwa. Najlepszym przykładem są tu bezzałogowe statki powietrzne z nowymi funkcjami automatycznych systemów sterowania lotem, obsługującymi bardzo złożone stany lotu i manewry, co do tej pory nie zostało jeszcze zbadane. Istnieje także możliwość zastosowania technologii w lotnictwie cywilnym do zapobiegania niebezpiecznym stanom lotu.
Program
Regionalny Program Operacyjny dla Województwa Podkarpackiego 2014-2020 1.2 Badania przemysłowe, prace rozwojowe oraz ich wdrożenia
Rezultat badań
Prace nad projektem pozwoliły na osiągnięcie planowanych rezultatów tzn: - Opracowano algorytmy sterowania statkiem powietrznym wykorzystujące elementy sztucznej inteligencji do wykonywania manewrów akrobacyjnych (zamierzony korkociąg i manewr zamierzonego przeciągnięcia), które imitują działanie pilota i jego proces decyzyjny. Opracowany algorytm sterowania doprowadza samolot do stanu lotu, w którym można wykonać zamierzony korkociąg. Wykorzystując opracowaną w projekcie uproszczoną, dedykowaną sieć Bayes’a rozpoznaje moment, w którym należy rozpocząć manewr. Stosuje sekwencję ruchów – sterowań identyczna do tej jaką stosuje pilot, doprowadza do korkociągu. Analizując ruch samolotu podejmuje decyzję o wyprowadzeniu ze stanu korkociągu. Korzystając z zasad zapisanych w formie logiki rozmytej zaczyna sterować sterem kierunku i sterem wysokości w sposób identyczny ze sterowaniem pilota zatrzymując obrót i doprowadzając samolot do tzw. normalnego stanu lotu […]
Możliwość zastosowania rezultatów
Projekt może być dalej rozwijany. W następnym kroku należy zintegrować autopilota z docelowym samolotem bezzałogowym. Opracować większą liczbę manewrów (np. pętla, zwrot Immelmmana, beczka i ich kombinacje). Algorytmy sterowana muszą zostać dostrojone do właściwości docelowego obiektu. Wspomniane wyżej kroki mogłyby zostać zrealizowane z podmiotem zewnętrznym, który będzie zainteresowany rozwojem wysokomanewrowego bezzałogowego samolotu. Innym możliwym scenariuszem dalszego rozwoju jest wykorzystanie elementów opracowanych praw sterowania jako systemu zabezpieczeń przed przypadkową lub celowo wywołana sytuacją doprowadzającą samolot do niebezpiecznego przedkorkociągowego stanu lotu.
Uczelnia
Politechnika Rzeszowska

Informacje o projekcie

Wersja: 0.1b Właścicielem i administratorem danych zawartych w bazie danych są uczelnie: Politechnika Rzeszowska, Politechnika Lubelska oraz Politechnika Białostocka. Zaprojektowanie witryny: mgr inż. Paweł Kuraś
Built with using Oracle APEX