Skip to Main Content

Projekty badawcze w sieci VIA CARPATIA

Szczegóły projektu badawczego

Numer umowy
10/PRZ/1/DG/PCI/2019
Wykonawcy badań
RC/ WYDZIAŁ CHEMICZNY/ Rektor PRz
Tytuł
Biodegradowalne kompozyty polimerowe na osnowie kwasu poli(3-hydroksymasłowego)
Streszczenie
Przedmiotem projektu jest otrzymanie i zbadanie właściwości kompozytów polimerowych opartych na osnowie kwasu poli(3-hydroksymasłowego) oraz napełniaczu – poliuretanie liniowym. Wzrost produkcji i zużycia materiałów polimerowych, które prowadzą do zanieczyszczenia środowiska zainicjował rosnące zainteresowanie biopolimerami. Biodegradowalne polimery otrzymywane z surowców odnawialnych, stanowią interesującą alternatywę w stosunku do trudno ulegających degradacji polimerów stosowanych do produkcji materiałów o krótkim okresie użytkowania, np. do produkcji opakowań, materiałów stosowanych w rolnictwie czy materiałów biomedycznych.. W projekcie zostaną przeprowadzone badania wpływu obecności, rodzaju i ilości poliuretanu liniowego na właściwości kompozytów na osnowie P3HB, zwłaszcza na właściwości termiczne, tj. temperaturę degradacji i temperaturę topnienia, a co za tym idzie na temperaturę przetwarzania
Program
Regionalny Program Operacyjny dla Województwa Podkarpackiego 2014-2020 1.2 Badania przemysłowe, prace rozwojowe oraz ich wdrożenia
Rezultat badań
Wytworzono kompozyty na osnowie kwasu poli(3-hydroksymasłowego) z udziałem 5, 10,15 i 20 % mas. Poliuretanów alifatycznych na bazie 1,6-diizocyjanianu heksametylenu i glikoli polietylenowych o masie molowej 400 i 1000 g/mol oraz glikoli polipropylenowych o masie molowej 400 i 1000 g/mol. Zbadano właściwości termiczne i mechaniczne uzyskanych kompozytów. Uzyskano poprawę właściwości przetwórczych kompozytów na osnowie P3HB z dodatkiem poliuretanu alifatycznego, poprzez podwyższenie temperatury degradacji w stosunku do temperatury degradacji czystego P3HB. Właściwości użytkowe również zostały poprawione, poprzez zmniejszenie kruchości kompozytów w porównaniu do czystego P3HB, o czym świadczy spadek twardości i wzrost udarności wraz ze wzrostem ilości dodawanego napełniacza. Zostały zoptymalizowane właściwości kompozytów wytworzonych z udziałem poliuretanów na bazie glikolu polipropylenowego o masie molowej 1000 g/mol, tj. kompozytów o najlepszych parametrach.
Możliwość zastosowania rezultatów
Kompozyty polimerowe naosnowie P3HB mogą znaleźć zastosowanie jako materiały o lepszych właściwościach termicznych i mechanicznych niż sam kwas poli(3-hydroksymasłowy) m. in. do produkcji jednorazowych opakowań biodegradowalnych.
Uczelnia
Politechnika Rzeszowska

Informacje o projekcie

Wersja: 0.1b Właścicielem i administratorem danych zawartych w bazie danych są uczelnie: Politechnika Rzeszowska, Politechnika Lubelska oraz Politechnika Białostocka. Zaprojektowanie witryny: mgr inż. Paweł Kuraś
Built with using Oracle APEX